panalo!

HAHA! try nyo lang.

 

 

nakuha ko 'to kay ian rosales casocot

 

 

hanapin sa Google ang salitang failure at i-click ang "sinuswerte ako"

 

 

panalo talaga, di ka magsisisi!

the beauty of being lost

Breakin' rocks in the hot sun
I fought the law and the law won
I fought the law and the law won
-The Clash

I.
The truth is, sometimes, when I get lost I dont want to be found.
Hindi ako pumasok kahapon. Iyon ang pangalawang pagkakataon na nag- NCNS(no call no show) ako. Kelangan ko kasing gawin yun dahil lalaban ako sa pagsulat ng tula sa Fifth Regional Higher Education Press Conference. Sa tulad kong call center agent NCNS na siguro ang katumbas ng murder, o ng paricide, o ng rape, o ng drug pushing, o ng... basta gets nyo na yun! Di ko ipinagmamalaki na ginawa ko yun, di ko rin naman pinagsisisihan.

Dapat kasi magpa-file ako ng leave para sa tatlong araw na conference na yun. Syempre 'di naman kalapitan yung Nueva Ecija kung saan ginanap yung competition kaya kelangan ko talagang mag-leave. Kaso di naman ako pinayagan. Ano ang gagawin ko? Kahit di masyadong halata, lalo pa't nagiging pabaya na ako sa blog na ito, ang pagsulat ang isa sa mga pinakamalahagang bagay para sa akin at 'di ko kayang talikuran na lang ang pagkakataon na magamit ko ito. Kahit na medyo nakakapagod, nagdesisyon na akong gumising ng maagang-maaga sa at ikembot ang mahaba at walang kasing boring na byahe papuntang Nueva Ecija, lumaban ng dalawang event tapos ay bumalik na uli papuntang Maynila para pumasok sa trabaho. Taena, daig ko pa si Kuya Germs nun!

Pagdating sa venue, nalaman ko na nabago pala ang schedule at kinabukasan pa ng alas-sais ng umaga ang laban ko. E ano pa nga ba ang gagawin ko? Ayun di na ako pumasok. Wala akong masyadong ilusyon ng pagiging deviant, wala ring intensyong maging ganun. Alam kong hindi masyadong tama na isakripisto ko ang trabaho para dun pero pero sabi ko nga sa kay mark nung araw na yun, isa ito sa mga pinakamagandang pagkakamali na ginawa ko dahil matapos ang ilang buwan ng kawalang-kasiguraduhan nagyon ko lang uli naramdaman na tama para sa akin ang ginagawa ko., kumikilos ako ng walang takot, walang alinlangan. Natutunan ko pa na mahirap pala ang mamili sa pagitan ng bagay gusto mong gawin at sa bagay na kailangan mong gawin.

Ngayon nag-aantay na lang ako ng memo na papatay sa lahat ng pangarap sa kumpanyang ito. Di ko pa sigurado kung anong mangyayari pagkatapos, pero gaya ng mga nauna sa akin, "bahala na."

2.
Nga pala, NAG-CHAMPION NAMAN AKO! BWAHAHAHAHAHAHA!!! (minsan lang naman ako magyabang kaya hayaan n'yo na)
Naipost ko na 'tong tulang 'to dati pero uulitin ko kasi isang variation nito ang nagpanalo sa akin. Nagkamali ba yung nag-judge? Wala na tayong magagawa.
 

 

sa iyo na nagsabi sa aking godbless

Ang gabing ito'y aking lihim,
sapagkat ngayon, sa bawat ikot ko't tuwad, tagilid, tingala
ay iniisip kita, at ang hangin
na mumunting anghel na naglilipad
ng iyong buhok sa langit,
sa langit na 'di ko maabot.

Inaalala ko sa pusikit
ang iyong matang ningning
ng bumbilya ni aling maring,
bumubulag sa solitaryong gamu-gamong
nakahimpil sa hangin. Sumisingit
sa siwang ng plywood na pintong
singkapal ng kalimot,
umaabot
sa ilalim ng unang himlayan ng
aking pagpapasya.

Nasabi ko bang
may berdeng taling nakabaibid sa aking
hita, tinutuluan ng gunita. Buhol-buhol,
kula-kulapol
na mga linyang namamagitan
sa akin at sa butas
papaloob sa supot na telang
sisidlan ng alaala, tahanan sa mga
babasaging holen kung saan
sinisilip kita-- balot ng siphayo,
nalulunod sa ganda.

Ngayong gabi'y inaalala kita, mahal.
Nababanaag ko sa kisame ang iyong
mukha at hininga,
at bumabagsak sa akin ang ulan ng
mga salitang sindami ng luhang
bumaha mula sa bagay na itong tinawag nating "atin."
Subalit walang atin mahal,
ang tanging ari lamang nati'y yaong mga
kapurit na sandaling hinuhudyat
ng mga lihim na ngiti, elektronikong
tutut ng cellphone, at ang mga maigsing
lakad at kwentuhang inosente sa depinitong tungo.

3.
Sa susunod susubukan ko namang magkwento tungkol sa insomnia, pramis!