walang pahinga para adik

Insomnia
Muntik ko nang makalimutang ikwento ang tungkol dito. Buti na lang(?) umulit tong disorder na to, kaya naman maikukwento ko na. Ganito kasi yun:


Dahil ginawa talaga ang katawan ko para matulog sa gabi at magpaka-hyper sa umaga at dahil na rin sa dami ng problema ko apat na buwan na ang nakakaraan, nagsimula akong magkaron ng problema sa pagtulog. Araw-araw pagkagaling sa trabaho, hihiga ako sa comforter ko at pipiliting matulog. Punumpuno ng effort! Effort, effort, effort. Pikit, mas madiing pikit. Pikit pa. Pikit! Pikiiiiii--Ay shet! Sakit na nun a! Pero sige lang, effort pa rin! Bandang huli wala ring magagawa ang effort ko hanggang sa lukuban lang ako ng inis at dismaya at makakalimutan ko na ang pinagpapaguran kong pagtulog, lilipad ang isip ko sa kung saan-saan hanggang sa makatulog na ako ng di-sinasadya.


Frustrating sya talaga, nakakainit pa ng ulo pero kahit papano mapagtitiisan ko pa rin naman ang pagkaantala ng tulog ko sa kalagitnaan ng tanghali kung kailan kumakanta, mali, pumapalsetong parang kinakatay na baboy ang isang kasama sa bahay(na 'di ko kinakausap ngayon, ampotang yon!) Ayus lang nung umpisa kaso lang bandang nung tipong iasang linggong straight na akong di nakakatulog, kung anu-ano na ang naririnig ko, may kasabay nang kumanta ang kasambahay ko, may mga kumakanta na rin kahit wala sya. Pwera pa sa pagiging delusional naging iritable rin ako, umiinit ang ulo sa simpleng bagay. Hindi na ito tama! Desperado na akong matulog sa puntong ito, yung tipong magbubuhat ng mabibigat bago matulog, mag-iikot-ikot sa loob ng maliit na apartment hanggang sa mapagod, pero di pa rin ako makakatulog, mapapagod lang. Shet! Sinubukan kong bumili ng sleeping pills pero wala naman palang mabibiling ganun OTC! Shet! Shetshetshetshetshet!


Ayoko ng mga ospital dahil pakiramdam ko ay malalason ako sa antiseptic na hangin nito. Sanay ang baga ko sa usok na ibinubuga lagi ng nanay ko, sa usok ng Maynila, sa alikabok kasabay ng sariwang hangin ng munting bayan ko ng Paombong. Ayoko talaga ng mga ospital, hindi ko kaya ang makakita ng mga taong puting-puti, dumudumi angisip ko pag nakakakita ako ng mga nakaputi--pero desperado na ako. Walang ospital sa bayan bayan namin kaya naman dumiretso ako sa kabilang bayan at pumunta sa public hospital kung saan ako ipinanganak para makahingi ng reseta. Pagpasok pa lang, nahilo na ako masangsang na amoy gamot na pula, pero sige lang. Dahil di ko alam kung saan ako pupunta ako para humingi ng reseta, dumitretso agad ako sa isang malaking aquarium na may asul sa signage "INFORMATION" Pero bakit puro papel? Aba'y paano ako magtatanong sa papel? Lumapit ako sa bintana ng aquarim ng airconditoned na aquarium at nakitang sa ilalim pala ng bundok ng pael ay may tao. Babaeng kasing dami tila nilamukos na papel sa dami ng kulubot sa mukha.


"Ano?" sabi nya.
Hello po. Itatanong ko lang kung saan makakakuha ng prescription. Kasi po--
"Ano? Bakit? Para saan" nakikita kong lalong dumarami ang kulubot nya sa mukha.
Prescription po. Reseta. Para po sana sa sleeping pi--
"Sleeping pils? Sinong iinom?"
Ako po
"Ikaw?!" Sa puntong ito, mukha nang pug ang ale.
Op-
"Ay di kami basta-basta nagbibigay ng res--"
Sino po ba ang kailangan kong kausapin?
"Dun. Dun sa pangalawang pinto. Tanong mo dun" sabay turo sa kwarto katabi ng ER.
"Salamat po"


Di lang pala katabi ng ER yung kwarto ng magrereseta( parang magtataho, mananahi, mananambak) magkarugtong pa sla. Habang papasok inihanda ko na ang sarili sa mga naghihingalo, mga taong duguan, putol ang paa, bali ang kamay. Wala naman pala nun. Ang naabutan ko lang ay isang babaeng nagtetext. Pindot siya nang pindot nang pindot.

Good afternoon po. Hihingi lang po sana ng prescription para sa sleeping pills.
(nakayuko pa rin, nagtetext) Haaaa?! Sleeping peeeeeels? Sa yooo? Baaaket?

NAKU! Ito na ang pinakaantay ko! Ito na ang pinakamadaling tanong na natanggap ko sa buhay ko! Di ako magkakamali dito! Hinde! Nakunakunakunakunaku! Buti na lang 'di gamot sa sakit ng ulo, o kaya betadine ang hiningi ko, di ko alam ang isasagot ko pag nagkataon: (Bakit mo kaylangan ng paracetamol? A, e, aa, e.) Huminga ako ng malalim, tinatagan ang mukha, sinubukan ko syang titigan diretso sa mata pero nakayuko pa rin sya. Ahhurm!

Hindi po kasi ako makatulog e.

Sa kauna-unahang pagkakataon nagtaas siya ng tingin. namangha siguro sa kakaibang talinong ipinamalas ko. "Paano nya nasagot yun?" naisip siguro nya. Kung tama ang pagkakaalalam ko medyo nanganga pa nga yata sya.

"Aaa, kasee, di kasi kami basta nagbibigay ng ano basta-basta eeee."
Sabi po kasi dun sa INFORMATION dito raw ako kumuha e.
(nakayuko pa rin, nagtetext) "Aaa, e mee record ka na ba dito?"
Dito po ako pinanganak e, pero di ko po alam kung meron.
"Aaa, magpalista ka na lang muna donn"
May bayad po ba yon?
Tumingala sya uli. "Tanong mo na lang doonnnn" Ngumiti sya. At least ngumiti naman.

Balik sa aleng mukhang pug/ crumpled paper.
Magpalista daw po ako sa inyo.
"Ikaw ba talaga iinom ng gamot? Bakit mo ba kelangan ng gamot?"
Magpalista daw po ako sa inyo, may bayad po ba yun?
Tumayo ang ale, akala ko susuntukin ako mula sa butas ng aquarium nya, tapos bigalng tinapik ang nakapaskil na papel sa salamin.

Simula July 30 may P50 bayad na po ang
pagpapalista chuchuchuchu.

Leche! Pagbabayarin lang pala ako di pa agad sinabi. Pag-uwi ko sa amin walang gamot, walang reseta, 'di lang ako nakatulog sa bwisit





You are the drawing.


Saint Exupery's 'The Little Prince' Quiz.
brought to you by Quizilla